w Audiomacie w Galerii Bunkier Sztuki można nabyć nagranie z koncertu w MOE w Wiedniu, z Maja 2017 r.
Gdy w maju 2016 Alisa Beck zaprosiła mnie i Michaela Fischera, byśmy zagrali w MOE, legendarnej wiedeńskiej przestrzeni dedykowanej sztuce współczesnej i muzyce eksperymentalnej, mieliśmy już za sobą wspólne koncerty w Zentrale i w Amann Studios w Wiedniu. Spotkałem Michaela w listopadzie 2016 w czasie pobytu rezydencyjnego i od razu zachwyciłem się jego techniką gry na saksofonie z systemem feedback oraz działaniami w charakterze instant composition conductor. W trakcie pierwszego spotkania byliśmy zaskoczeni, jak jego dźwięki łączą się z elektroniką, do kontroli której stosowałem Mindwave Neurosky skanujący aktywność fal mózgowych oraz Electrosluch, konwertujący pola elektromagnetyczne na zjawiska dźwiękowe. Tuż przed Świętami 2016 wróciliśmy do Amann Studios, by zbadać barwowy i strukturalny potencjał tej instrumentacji. Nagraliśmy ponad 90 minut różnorodnego materiału, od wściekle brzmiących, nabuzowanych rytmicznie struktur, przez masywne drony, po kolorowe ambienty i nie mogliśmy się doczekać następnych wykonań przed publicznością.
Koncert w MOE był do tego doskonałą sposobnością. Nasza muzyka jest wyjątkowo wrażliwa na warunki, w których jest wykonywana, zarówno w aspekcie akustyki sali, jak i mentalnego stanu wykonawców (na który delikatny wpływ mogła mieć celebracja urodzinowa w wiedeńskim Ateliertheater w noc poprzedzającą koncert). Zagraliśmy w przestronnej sali, pełnej rozmaitych sprzętów, pomiędzy którymi odnaleźć można było zarówno instalacje, jak i przedmioty codziennego użytku. MOE jest wolne od presji i oczekiwań typowych dla skostniałych instytucji kultury, z drugiej zaś strony ma swoją własną, osłuchaną widownię.
W rezultacie zagraliśmy występ niezwykle skoncentrowany, nakierowany na procesy dźwiękowe w skali mikro – w aspektach dynamicznych, czasowych i barwowych. Fluctuations 2 ma formę dwuczęściową, przy czym pierwsza jest zdominowana przez dźwięki skrzypiec i pól elektromagnetycznych w piano-pianissimo, zaś druga przynosi potężną dynamikę saksofonu Michaela i dźwięków sterowanych falami mózgowymi. Po raz pierwszy wykorzystałem wówczas fale mózgowe do kontroli IRCAMowskiego SFChromax, służącego do generowania szumów o zróżnicowanej barwie.
Niedługo po koncercie MOE utraciło posiadanie hali, z uwagi na sprawę cywilnoprawną dotyczącą tej nieruchomości (znikanie wspaniałych przestrzeni dedykowanych sztuce, takich jak oryginalne Ursula Blackle Videoarchiv w Kunsthalle, czy muzeum i biblioteka Generali Foundation Conceptual Art wydaje się być smutnym signum temporis w Wiedniu), lecz kontynuuje swoje projekty w rozmaitych lokalizacjach i wydarzeniach. Jeśli idzie o mnie i Michaela, ten występ okazał się być dopiero początkiem naszych wspólnych muzycznych przygód.
Comments are closed.